10 aug 2015

Gezocht: suikeroom 2.0


Ze hebben er de laatste jaren mee naar uw oren gesmeten. Wéér een nieuwe datingsite, denkt u. Weet de jeugd echt niet meer hoe ze een vent of vrouwmens moet versieren in levenden lijve? Kap toch gewoon een biertje in uw klos, schreeuwt er eentje. Laat gewoon wat meer tiet zien, schreeuwt de ander. Maar sta me toe om het er vandaag opnieuw over te hebben. Heel even maar. Want er is een nieuwe datingsite opgestaan, en die kan u echt niet zomaar aan u laten voorbij gaan. 

Laat me even de situatie schetsen, opdat er later geen misverstanden over komen te bestaan. Ik ben 23 jaar en op zoek naar een vent. Dat heeft grotendeels te maken met wat ik ook wel het 'settelsyndroom' noem. U kent het of u hebt het allicht ooit gekend: u zit op zondagmiddag op de koffie bij uw grootmoeder, wanneer u de volgende vraag krijgt voorgeschoteld: zijt gij nu nóg niet van't straat? U verslikt zich in uw stuk taart, krijgt het schaamrood op de wangen en tracht de aandacht subtiel af te leiden. Niet dat u het uw doodbrave grootmoeder kwalijk neemt. U weet dat het goed bedoeld is en dat een positief antwoord haar een vreedzame nachtrust kan opleveren. Maar u hebt datzelfde gesprek de avond voordien al gehad met uw even hopeloze vriendinnen. ('Maar wat als ik niemand meer vind?!') En de avond ervoor met uw ma. ('Scheelt er iets met u misschien?') Dus is het enige waar u nog over nadenkt wanneer u wederom alleen in de zetel hangt: misschien is het tijd om mij te settelen.

Nu gebeurde afgelopen week het volgende. Ik surfte wat op het internet om te achterhalen waar vrijgezellen van mijn leeftijd zich verschansen - ik ben dan ook een kind van mijn tijdperk - toen ik om een of andere onopgehelderde reden strandde op de website van SeekingArrangement. Toegegeven: op het eerste zicht lijkt deze website niet zo anders dan de doorsnee datingwebsite. Manlief en vrouwlief maken een profiel aan en laten zich van hun beste kant zien. Van zodra ze hun oog laten vallen op iets naar hun smaak, slaan ze aan het chatten. Maar er is één verschil: manlief is in dit geval een sugar daddy, vrouwlief daarentegen is een sugar baby. Vrij vertaald: (jonge) vrouw zoekt (oude) man met geld.



Concreet gaat het als volgt: een jonge deerne schrijft zich in op de website van SeekingArrangement omdat deze zich in een ietwat precaire financiële situatie bevindt, of omdat deze haar levensstandaard op wenst te krikken. (Of ze is journalist en tracht haar blog te vullen met nieuwigheden). Ze selecteert een resem appetijtelijke foto's om zichzelf te presenteren, en geeft eveneens een prikkelende beschrijving van zichzelf. Ja, ik ben een sportief iemand, zegt ze dan. En neen, ik heb geen kuren als het weer die tijd is van de maand. Tot zover weinig verschil met andere datingsites. Maar dan komen volgende vragen: hoeveel wenst deze jonge deerne maandelijks te verdienen aan haar dates? Meer dan 2 duizend euro? Of eerder een variërend bedrag? En hoeveel moet manlief netto waard zijn? 1 miljoen euro, of meer? Dezelfde vragen verschijnen op het profiel van de oudeheer, die moet aangeven hoeveel hij netto waard is én hoeveel hij zo aan deze jonge deerne wenst te spenderen. En dan is het nog maar een kwestie van elkaar in den gelijke te treffen. Laat me alvast meegeven dat de gemiddelde sugar baby, volgens de website, jaarlijks zo'n 20.000 euro binnenrijft. Ik kan u ook meegeven dat mijn job in de horeca lang niet zo veel opbrengt.

De vraag stelt zich natuurlijk wat er in ruil staat. Volgens de CEO Brandon Wade gaat het hier over een 'mutually beneficial relationship on their own terms'. Ziet u het als een containerbegrip: deze sugar daddy kan op zoek zijn naar een monopoliepartner, naar een accessoire aan zijn arm, maar kan evenzeer op zoek zijn naar een jongedame die zijn seksuele driften bevredigt. U moet zelf maar overeen zien te komen. We zijn tenslotte allemaal volwassenen mensen onder elkaar.


Dus maakte ik een profiel aan. Voornamelijk uit curiositeit ('Hoe ziét zo'n sugar daddy er eigenlijk uit?!'). Deels vanwege het gebrek aan entertainment. En dan nog een klein percentage om te achterhalen of ik goed in de markt zou liggen.

Na een schamele twee dagen trof ik 14 berichten in mijn mailbox aan. Niet slecht, was mijn eerste gedacht. Probeer maar eens 14 mannen op café aan de haak te slaan, in de wetenschap dat er vijfmaal zoveel vrouwen aanwezig zijn dan de voorraad mannelijk vlees. Zo telt de organisatie van Seekingarrangement 10.184 Belgische sugar babies, die allemaal vissen uit de poel van 2.156 sugar daddies. Om de cijfers te vervolledigen: de sugar babies vormen met hun 3.8 miljoen de overgrote meerderheid. Goed een derde van deze dames zijn studenten. Plus minus 1.17 miljoen sugar daddies hebben zich op de website ingeschreven. Het resterende aandeel zijn de sugar mommies, die dus minder voltallig aanwezig zijn. (Maar wat dus wel wil zeggen dat het jong, mannelijk vlees eveneens zijn gading kan vinden).

De inhoud van de berichten leunt echter aan mijn buikgevoel (en waarschijnlijk ook het uwe): deze sugar daddies nemen geen genoegen met een spelletjes monopolie. Zo is er Alan, 52 jaar, Parijzenaar en naar eigen zeggen 800.000 euro waard. Hij is getrouwd maar op zoek naar nieuw vlees, en heeft een directeursfunctie in een niet-nader genoemd bedrijf. "I am traveling to Brussels on September 8th and I am looking for a girlfriend/lover for that night? Intellectual complicity, reciprocal attraction and shared pleasures are what I am looking for." Of bijvoorbeeld David, 49 jaar. Hij laat weten dat hij op zoek is naar iemand waar hij tijd mee kan doorbrengen, om nieuwe dingen over elkaars lichaam te ontdekken. Hij is advocaat en is 4 miljoen euro waard.

Om het terug over dat buikgevoel te hebben: ik denk niet dat een relationele verhouding van dit soort mijn grootmoeder een vreedzame nachtrust zou opleveren. Ik heb mijn profiel maar weer verwijderd. En ben een pint in mijn klos gaan gieten. Om de traditioneel ingestelde generatie content te houden. En om dit voorval te vergeten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten